Toen ik twintig was ging ik naar Ierland om de liefde van m’n leven achterna te reizen. We waren daar aan het wildkamperen in een tentje en alhoewel we zo dicht bij elkaar waren, waren we heel ver van elkaar verwijderd, mentaal dan, verder weg kon gewoon niet. Zo voelde dat…’Come On Over’…Tot nu toe is het m’n enige echte diepe liefdesliedje omdat ik daar nooit zo open over kon zijn voor mezelf. Het was mijn geheim. Maar het is ook een vrijheidsliedje, ik reed toen terug in een bus door Ierland, door de woeste natuur van Connemara en voelde me verscheurd, maar tegelijkertijd ook vrij. Een beetje een bitterzoete ervaring wellicht, maar ik voelde dat ik moest kiezen voor een nieuw leven.Nu, als ik het speel, heb ik het idee dat ik iedere keer door een nieuwe laag heen ga. Het is een universeel liedje, op elk moment van je leven kun je nieuwe keuzes maken en voor je vrijheid te kiezen. Ik denk ook niet meer aan diegene als ik het zing, voor mij heeft het iedere keer weer een andere lading.

Aan het eind van het nummer zit een harmonieus lijntje wat makkelijk meezingbaar is, vaak zingt het publiek dit mee waardoor er altijd een prachtig koor ontstaat.

Het is een nummer waarin iedereen kan voelen dat hij vrij is en de keuze kan maken om een nieuwe start te maken in het leven.

Ik heb de tekst geschreven met een jongen uit m’n band, Okke Punt, die me dwong om eerlijk te zijn, iets wat ik altijd had tegengehouden om maar niet direct te hoeven zijn. Het kan moeilijk zijn om letterlijk te zeggen wat er gebeurd is en pijnlijk als je het moet zingen. Maar dat is juist de kracht van muziek. Dit nummer is een reis waarin je op het einde kunt kiezen. Ik merk dat ik er mensen mee raak, je kan er iets aan hebben en krijg er veel reacties op. Daarom is het mijn lievelingsliedje, ik heb het gevoel dat ik een kern heb geraakt.