Het was herfst, bijna winter dat ik ‘A Whole Year’ heb geschreven. Veel regen, tijd om binnen te zitten en na te denken. Het is een ingetogen liedje en een heel persoonlijk liedje. Het gaat over de dood en hoe je omgaat met het verlies van iemand en hoe ik het gevoel heb gekregen daar mee om te kunnen gaan. Het heeft mij sterker en volwassener gemaakt en een andere kijk op de wereld gegeven. Het gaat erover hoe je verlies kunt omzetten in iets positiefs, dat ik een plaatsje aan mijn tafel overhoud voor iemand en dat ik mijn liedjes zing voor diegene. Dat is de kern van het liedje en ik hoop dat het iets is waar andere mensen zich in kunnen herkennen als zij ook zoiets hebben meegemaakt. Ik was vijftien toen het gebeurde en was net naar Londen verhuisd om daar te studeren, had alles achtergelaten, vrienden, familie…alles wat ik had opgebouwd.

Ik vond het toen heel moeilijk daar mee om te gaan, wist niet goed wat ik er mee moest. Ik was net met zo iets spannends bezig in mijn leven en dan gebeurt er zo radicaal iets anders dat je denkt wat nu…? Er zijn heel veel liedjes uit die situatie gekomen, niet meteen, want ik schreef toen met een gitarist, Ben Loman, en samen schrijf je toch minder gauw iets intiems. Twee jaar later, toen ik terug kwam naar Amsterdam begon ik weer helemaal opnieuw, was mijn connectie kwijt met Ben, speelde nog geen gitaar alleen een beetje piano. Op de piano schrijf ik gauw hele klassieke stukjes, dat vind ik mooi.

Ik heb wel een paar liedjes gemaakt op piano maar om jezelf goed te begeleiden op piano moet je beter piano kunnen spelen dan gitaar. Een simpel akkoord op gitaar kan veel leven hebben maar een drieklank op piano wordt al snel wat kinderlijk. Ik ben mezelf toen gitaar gaan aanleren via Youtube en vond het al gauw heel inspirerend en heb toen talloze liedjes geschreven.
Ik heb dit liedje op de banjo in een aparte stemming gemaakt. Net even anders dan een gewone open stemming. En dat kan zo inspireren! Het liedje kwam ook vanzelf en dat vind ik ook de eerlijkste liedjes. Liedjes die in tien minuten zijn geschreven. Ik schrijf m’n teksten ook nooit op. Mijn demo’s zijn mijn back-up en als ik ze vaak zing sluipt er wat anders in. Ik ben een fan van niet te veel overdenken. De dingen die je zegt in je slaap zijn vaak het eerlijkst. Schrijven is mijn passie geworden, schrijven is wat ik doe. En het optreden met de nummers die echt bij mij horen is een mooie bonus, de kers op de taart. Live optreden was in het begin wennen voor me. Ik ben nogal een perfectionist en thuis heb ik alles in de hand en met optreden moest ik eraan wennen dat dat niet zo was. Nu heb ik een hele fijne band. Ze begrijpen mijn maniertjes, wat ik probeer te zeggen en zijn nu mijn beste vrienden. Optreden is heerlijk maar de essentie van wat ik doe en wil met mijn leven is schrijven. Daarom is spelen voor mij nu heerlijk, de liedjes die ik heb gemaakt delen met de wereld. Maar liedjes máken is wat ik mijn hele leven wil blijven doen.