Ik weet nog goed dat ik dit liedje schreef. Het was het eerste liedje dat ik schreef met Susan Sandberg. Toen ik in Amerika aankwam, ik had m’n spullen weer eens voor drie maanden gepakt, kwam er de eerste paar weken niks, het was echt van help… maar toen ik met haar samen ging zitten openden zich als het ware de sluizen en was het van o ja, nu begrijp ik het en kwamen er heel veel liedjes, ook van mezelf. We kenden elkaar nog niet, maar er was iemand die zei dat wij eens samen moesten gaan schrijven en dat heb ik gedaan en het klikte meteen.

De eerste keer dat ik met haar speelde, kwam zij met een melodie, een flard tekst en ik met het refrein. Wat heel gaaf was, op een zeker moment speelde zij een heel ander akkoord en dat was een rifje dat zij al jaren lang had en maar niet kwijt kon. Ik begon er een melodie op te zingen die samen met de rif heel mooi in het liedje paste. Dat was het begin van een hele fijne samenwerking. Wie er daarna met wat precies kwam weet ik niet meer. Je bent als het ware in een trance en aan het eind van de dag weet je niet meer wie wat nu precies had bedacht. Ik wilde wel iets positiefs schrijven, dat was de insteek. Ik was toen veel aan het luisteren naar America, een band met veel koortjes, heel zoet maar wel echt, niet gefaked zoet. Ja, dat was wel een inspiratie.

Het liedje was binnen een dag af, misschien hebben we de dag erna nog een woordje veranderd maar dit liedje was binnen een dag klaar. Voor mij is dat wel snel.

Ik heb ooit gehad dat ik binnen een half uur een liedje had, dat was zo raar. Als dat gebeurt, denk je echt, waar komt dat vandaan?

Het is een hoopvol liedje. California Sounds is nu m’n vierde plaat en ik merk dat de liedjes die ik blijf spelen, de hoopvolle liedjes zijn. Ik heb ook een aantal liedjes die over zelfmedelijden gaan maar ik merk dat ik die later minder graag speel omdat je daar al overheen bent en niet meer wil zeuren om die boodschap over te brengen. Dit liedje heeft een hele positieve boodschap en gaat over, dat als je maar wacht op iets en je gewoon maar op een punt blijft, dit wil ik, dit ben ik, dan komt het ook wel, dan komt het goed. Na maandenlang sneeuw komt de zon wel, je kunt het toch niet forceren, dat idee.

The bigger picture I can’t see
When the days all fly right by
I want those moments in between
With you on my mind

Misschien cliché, maar zo voel ik het. Ik wil meer in het moment zijn en genieten van wat ik nu heb. Spelen, of in de studio werken, en reacties van het publiek krijgen op m’n liedjes, dat je de ruimte krijgt om te zingen, die twee dingen, als ik dat niet lang doe word ik een beetje somber en dat zijn dan de momenten dat ik denk, ik moet het maar niet doen en dat is dat kleine duiveltje die dan weer gauw verdwijnt bij het volgende optreden of nieuw liedje.