
Ik heb niet echt een dierbaarste liedje, maar als ik zou moeten kiezen dan deze. Het voelt als een sleutelliedje naar een nieuw geluid. Het is eenvoudig geworden, zonder friemels en fratsen. Langgerekt, met veel lucht en weinig woorden. Ik vond het eerder lastig om zo’n liedje te schrijven. Mijn liedjes moesten catchy, maar vooral ook vernuftig zijn. Dat had ik met dit liedje niet, het mocht leeg en bijna gewaagd saai zijn. Ik zette het als eerste liedje op de plaat en wilde daar mee de toon zetten en een nieuwe richting aangeven. Het liedje, en dus het album, begint met de woorden ‘Het is’, wat ook de titel van de plaat is geworden. Ik vond het passend omdat het zowel ferm en zeker als onaf en open klinkt.
Over de inhoud van teksten wil ik overigens niet te veel uitweiden. In een songtekst kan ik op een subtiele en sierlijke manier iets overbrengen. Als ik uit ga leggen wat ik precies bedoel klinkt het een stuk suffer en lomper dan ik wil. Bovendien denk ik dat de inhoud van de tekst niet maakt dat een tekst goed is of aanspreekt. Het heeft te maken met de manier waarop iets gezegd word. En dat heeft voor mij weer te maken met de klank van woorden, de combinatie van klanken, en ook originaliteit, ritmiek en frasering. Daar richt ik me meer op tijdens het schrijven dan op of het onderwerp wel goed over komt. De tekst is eigenlijk ondergeschikt aan de muziek. Melodie komt bij mij dan ook altijd eerst, later plaats ik er woorden in. Het moet popmuziek worden, geen kleinkunst of poëzie. De tekst moet samen met de muziek gehoord worden.
Globaal kan ik wel iets zeggen over dit lied. Ik schreef op de plaat, en ook in ‘Ongeveer’, over een aantal tegengestelde eigenschappen. Ik wilde benoemen dat eigenschappen als daadkrachtig, duidelijk, romantisch en ondernemend zijn, het tegenovergestelde zijn van reflecterend, ontwijkend, vlak en afwachtend, en ik wilde vooral kiezen voor de eerstgenoemde reeks eigenschappen. Eigenlijk wilde ik promo maken voor iets oppervlakkigs maar kleurrijks en tegenwicht bieden aan iets diepzinnigs maar rationeels.
Waarschijnlijk komt deze boodschap niet precies zo over bij het publiek, omdat ik een wat ongrijpbare schrijfstijl heb denk ik. Vaak is er in een periode een bepaalde kijk op het leven die me erg bezig houden, en daar schrijf ik dan meerdere liedjes over. Maar naast ongrijpbaar probeer ik ook eerlijk te zijn. Misschien begrijpen mensen flarden van wat ik schrijf, of geven ze er hun eigen interpretatie aan. Maar dat vind ik juist goed, mensen moeten hun eigen verhaal er in kunnen horen.
van de winter wordt het koud en als de sneeuw smelt
dan rij ik naar het zuiden
ik heb hier iets te bewijzen
dan rij ik
in jouw auto
ik heb een
punt te
maken