Renée: Ik schreef dit liedje na een relatie die uitging en had zo’n behoefte om me overal van los te rukken, dus dat heb ik gedaan. Ik voelde mij ook zo bevrijd daarna dat ik dacht ‚ ik moet er echt een liedje over schrijven. Ik had toen net m’n bus gekocht en verlangde er heel erg naar om met die bus in m’n eentje te gaan kamperen.

Loes: Jij had het refrein al geschreven en in eerste instantie was dat nog net iets anders. Het was ’zo fijn, zo fijn’ en nu is het ’zo, zo fijn’. Je kwam toen thuis en liet het me horen en ik vond het meteen heel mooi. We speelden in die tijd in het voorprogramma van Anne Soldaat in Zwolle.

Renée: En we wilden heel erg graag dat liedje spelen maar we hadden alleen nog maar het refrein.

Loes: We hadden al een paar zinnen voor een couplet en in de bus met m’n gitaar op schoot heb ik die drie akkoorden gespeeld, en om de beurt een zin gezongen, die opgeschreven en gauw van buiten geleerd. ’s Avonds hebben we het gesoundcheckt en Anne zei toen: ’ik heb nog wel een leuk idee’, en zong toen de derde stem erbij die ook op de cd staat. En zo zongen we dat liedje meteen diezelfde avond.

Renée: Loes zingt het omdat zij de betere zangeres is en ik speel beter cello. Ik voel me daar ook totaal goed over. Als ik een liedje heb geschreven wil ik ook liever dat Loes het zingt.

Loes: We wilden ook heel graag een nieuw liedje spelen. We speelden voor ons gevoel al onze liedjes al duizend keer.

Renée: Nu weten we dat dat wel meeviel.

Loes: Nú hebben we ze pas duizend keer gespeeld!

Renée: Het was ook het eerste officiële liedje wat ik heb geschreven. Het was echt geïnspireerd door m’n bus, hoe geweldig het was om in m’n eentje te gaan rijden en reizen.

Loes: Ik weet nog dat we in de auto zaten te brainstormen, zo van, het lied gaat over dat je het fijn vindt om alleen te zijn, in welke situaties ben je blij om alleen te zijn?

Regen klinkt hier binnen zo hard
Diagonaal in m’n bed omdat ik niet wacht

Renée: Het bed is als je het uitklapt eigenlijk net te klein, m’n voeten steken eruit, maar als je diagonaal gaat liggen, en dat kan ook alleen maar in je eentje, is dat ideaal.

Het gaat erom dat ik geen beperkingen heb en het gevoel dat ik heel goed uit de verf kom als ik in m’n eentje ben. Maar nu ben ik weer samen maar wel met iemand die daar ook erg van houdt.

Ik denk dat heel veel mensen er wel van houden om in je eentje te zijn.

Loes: Laatst was er ook iemand heel boos na een optreden en die zei: ’je weet niet hoe het is als je echt alleen bent! Jullie doen alsof het zo fijn is maar als je echt alleen bent is het niet zo fijn!’ De man was ook wel heel dronken maar alleen is toch anders dan eenzaam.

Alles wat ik wil heb ik al gezegd
En al kom ik nooit meer terug
Waar ik ook blijf
Er is hier genoeg

Renée: Wat ik mooi vind aan dit liedje is dat we samen zingen ’het is zo fijn om alleen te zijn’. Dat we juist dat stukje samen zingen.

Loes: Het is een soort van gemeenschappelijk verlangen en dat brengt je juist weer bij elkaar.